گراف خشونت عليه زنان دوبرابر افزايش يافته است
ارسالي بنفشه ميترا ارسالي بنفشه ميترا


مسؤولين سازمانهاى حمايت از حقوق زنان مى گويند که گراف خشونت عليه زنان در ولايات شمال افغانستان نسبت به سال قبل دو برابر افزايش يافته و باعث ازدياد نگرانى آنها شده است . خشونت عليه زنان انوع مختلف داشته که ، لت وکوب، ازدواج هاى اجبارى دختران خوردسن با مردان کلان سن ، ناقص کردن اعضاء، آتش زدن، فشار هاى فزيکى، بدنى و روانى و حتا کُشتن زنان شامل آن بوده که در برخى موارد منجر به طلاق و يا خودکُشى زنان مى گردد. گورچران وردى، Gorcharan Verde مسؤول پروگرام دهى شبکه سرپناه براى خانمها در شمال به آژانس خبرى پژواک گفت: خشونت بر ضد زنان به انواع و اقسام مختلف صورت مى گيرد و ما واقعاً از وضعيت بد و ناگوار خانمها در ولايات شمال نگران هستيم . وى افزود که گرچه ، آنها کدام آمار دقيق در مورد خشونت عليه زنان در ولايات شمال را در دسترس ندارند، اما ورکشاپ هاى که آنها در ولايت شمال در طول سال جارى دايرکرده اند ، ميزان خشونت ها را دو برابر نشان ميدهد. به گفته گورچران وردى، در شش ماه سال جارى ميزان خشونت تا چهل فيصد تخمين زده شده است، در حاليکه در شش ماه اول سال گذشته ميزان خشونت بيست در صد ثبت شده بود. اين مسؤول حمايت از حقوق زنان مى گويد که همه اين موارد تخطى و تخلف صريح از حقوق زن بوده که علل آن، بيسوادى، مرد سالارى و عدم آگاهى از حقوق زنان مى باشد. موسسه پروگرام دهى شبکه سرپناه براى خانمها در شهر مزار شريف مرکز داشته و وضعيت زنان در ولايت بلخ، سرپُل، جوزجان، شبرغان، سمنگان ، بغلان، فارياب، کندز و تخار را بررسى مى کند . اين نگرانى ها در حالى انعکاس يافته است که يک نوع خشونت جديد عليه زنان قطع انگشتان دست آنها توسط شوهران شان نيز رايج شده است . شاه پرى خانم ٤١ ساله باشنده ولسوالى بلخ ولايت بلخ ميگويد: شوهرم هميشه مرا لت مى کند ونميدانم چرا، يک ماه قبل يک انگشت دستم را با چاقو قطع نمود. شاه پرى مى گويد که وى مرگ ر ابر اينگونه زندگى فلاکت بار ترجيح مى دهد. زنان در افغانستان بخصوص در قُرا و روستا ها به انواع گوناگون مورد خشونت قرار مى گيرند، لت وکوب مى شوند ، به آنها نفقه داده نمى شود و به حيث يک بشر به ديده قدر نگريسته نمى شوند. نظيفه زن ٣١ ساله داراى سه فرزند باشنده منطقه بابه يادگار شهر مزار شريف در حاليکه يک ُبغچه کالا در زير بغل داشت واشک از چشمانش جارى بود ، گفت: مرا شوهرم به بهانه هاى مختلف لت و کوب مى کند، نفقه نمى دهد، از زندگى خسته شده ام و حتا قصد دارم خودکُشى کنم، بخاطريکه از زندگى به تنگ آمده ام کالاشويى مردم را مى کنم. نظيفه مى گويد که شوهرش به بهانه هاى عادى ، وى را لت و کوب نموده و حتا وى را تهديد به مرگ مى کند. نوع ديگر اين خشونت طورى است که زنان به ادعاى شوهران شان ، بدون اجازه ، به خانه والدين خود مى روند، اما شوهران بر آنها بدگمان شده و بعد از برگشت با بسيار قساوت و سنگدلى ، به زنده گى زنان خاتمه مى دهند.
به گونه اى که چند ماه قبل مرد ٤٥ ساله، خانم ١٧ ساله اش را با ضربات تيشه در شهر ميمنه مرکز فارياب به قتل رسانده و بعداً خود را به پوليس تسليم نمود. وى دليل کُشتن خانمش را رفتن بدون اجازه به خانه والدين و عدم اطاعت از اوامر خود خوانده بود. يکى از موضوعات ديگر نگران کننده ، ازدواج هاى قبل از وقت واجبارى است که يکى از قديمى ترين رسم و رواج مردم خصوصاً در مناطق دور افتاده ميباشد و جزء فرهنگ مردم شده است . والدين فرزندان شانرا در بدل پول در سن بسيار خورد به شوهر مى دهند در حاليکه دختران معصوم اصلاً معناى ازدواج را نمى دانند و چنين ازدواجها باعث کشمکشهاى فاميلى و تلخ شدن زنده گى زناشويى ميشود. سيما ٢١ ساله يکتن از باشنده گان ولايت سرپُل که پدرش ويرا در١٤ سالگى به ازدواج پسر کاکايش در آورده و فعلاً دو طفل دارد، اظهار مى دارد : زمانيکه من را به شوهر دادند من اصلاً معناى زنده گى را نمى دانستم و هميشه همراى شوهرم جنگ ميکردم، حتا حالا هم سن من براى يک مادر بودن بسيار کم است. خشونت و فشار بر زنان تا حدى است که آنها مرگ را نسبت به زنده گى ترجيح مى دهند. نسيمه ٢٤ ساله يکتن از باشنده گان شهرمزارشريف مى گويد که پدرش ويرا در شانزده سالگى جبراً به يکى از اقارب شان که سه چند نسيمه عمر داشت، عروسى کرد. نسيمه در حاليکه اشک در چشمانش سرازير ميشد ، با تاسف و حسرت افزود: زنده گى مانند دوزخ است . هر ساعت شوهرم من را لت و کوب مى کند. من از اين زندگى کرده مرگ ميخواهم . در اين حال خانم وردى مسؤول پروگرام دهى شبکه سرپناه براى خانمها درشمال نگران کننده ترين خشونت را همين ازدواجهاى قبل از وقت و اجبارى خوانده و مى گويد که آنها شاهد ازدواجهاى بوده اند که حتا دختران سن قانونى خود راسپرى نمى کنند و بدون در نظر داشت خواست شان، به شوهران کلان سال نکاح مى شوند . يک خانم هندى بنام رونق خان آمر فنى صحت و تغذيه صندوق ملل متحد براى اطفال (يونسيف) در ولايت بلخ نيز يکى از بحرانى ترين خشونت عليه خانمها را ازدواجهاىقبل از وقت خوانده و مى افزايد: اين موضوع واقعاً براى ما نگران کننده است که والدين فرزندان خوردسن خود را به زور به شوهر مى دهند. بلند رفتن گراف خشونت عليه خانمها باعث نگرانى رياست امور زنان ولايت بلخ نيز گرديده است و اين رياست دليل آنرا بى سوادى و عدم آگاهى مردان از حقوق زنان مى خواند. فريبا مجيد سرپرست رياست امور زنان ولايت بلخ اظهار مى دارد که يگانه راه حل از بين بردن اين رسم و عنعنات ناپسنديده ،وسعت دادن پروگرام هاى آگاهى دهىميباشد و آنها سعى مى کنند تا با به راه اندازى تبليغات در مناطق دوردست ، گراف خشونت عليه زنان را کاهش بدهند. خانم مجيد گفت: بيشتر خشونت در مناطقى صورت مى گيرد که مردم بيسواد هستند و از حقوق زنان آگاهى ندارند که اين نياز به راه اندازى پروگرام هاى تبلغاتى دارد.
September 11th, 2005


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بیانات، پیامها و گزارشها